Παραδοσιακή Αρχιτεκτονική

Ιδιαίτερα στη Θράκη με τον πλούτο των πολιτισμικών στοιχείων, που ακόμα επιβιώνουν, η αρχιτεκτονική αποκτά μια ιδιαίτερη ποικιλία τόσο σε μορφές και αισθητική όσο και σε υλικά κατασκευής των κτιρίων. Πέρα από την κλασική διάκριση σε ορεινή και πεδινή, εδώ βρίσκουμε και τις διαφορές μεταξύ της νησιώτικης και της ηπειρωτικής αρχιτεκτονικής.

O φάρος- γαλλικής αρχιτεκτονικής- στην Αλεξανδρούπολη, τα «κουκουλόσπιτα» στους Mεταξάδες και το Σουφλί, οι πέτρινες κατασκευές των Mεταξάδων και Πετρωτών καθώς και οι τεκκέδες με κορυφαίο αυτόν της Pούσσας, χρωματίζουν με τα πιο ιδιαίτερα χρώματα την αρχιτεκτονική του νομού Έβρου.

Δεκάδες αρχοντικά των ακμαίων αστικών κέντρων της οθωμανικής περιόδου, διατάσσονται στην Κομοτηνή και την Ξάνθη και αντανακλούν την οικονομική ευημερία των κοινοτήτων της εποχής. Oι δύο μεγάλες κατηγορίες των αρχοντικών είναι αυτά που ακολουθούν την τοπική λαϊκή αρχιτεκτονική, που είναι και τα παλαιότερα, και εκείνα που ακολουθούν ευρωπαϊκούς αρχιτεκτονικούς ρυθμούς, όπως το μπαρόκ και τα νεοκλασικά, που είναι και τα νεότερα.

Στη Ξάνθη τον αρχιτεκτονικό πλούτο συμπληρώνουν οι καπναποθήκες, τα τεμένη, τα σωζόμενα χάνια, τα κτίρια του παλιού σιδηροδρομικού σταθμού κ.ά.

Iδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η αρχιτεκτονική της ορεινής Ροδόπης, ιδιαίτερα στη Σταυρούπολη αλλά και στα δεκάδες πομακοχώρια με τις στέγες των σπιτιών καλυμμένες με σχιστόλιθους που δίνουν ένα μοναδικό αισθητικό αποτέλεσμα, αν και τα τελευταία χρόνια οι νεωτερικές κατασκευές αλλοιώνουν όλο και περισσότερο την παραδοσιακή ομορφιά.