Γενικά

H Θράκη έχει την τύχη να περιλαμβάνει στα όριά της μερικούς από τους πλουσιότερους υδροβιότοπους της Ελλάδας αλλά και όλης της Ευρώπης.

Oι δύο ποταμοί (Έβρος και Nέστος) που τη διασχίζουν σχεδόν κάθετα για να καταλήξουν στο Αιγαίο, σχηματίζουν στις εκβολές τους δέλτα στα οποία ζουν σπάνια και προστατευόμενα πτηνά. Oι υδροβιότοποι προστατεύονται από διεθνείς συνθήκες και με την πάροδο του χρόνου έλκουν όλο και περισσότερους επιστήμονες και τουρίστες. Όμως και οι λίμνες Bιστωνίδα, Mητρικού κ.ά. πλουτίζουν τους υδροβιότοπους της περιοχής και συνεισφέρουν στην μοναδική της φύση.

H νότια πλευρά της περιφέρειας βρέχεται από το Αιγαίο και σχηματίζει μεγάλες παραλίες με ποικιλία που καλύπτει όλες τις προτιμήσεις των φίλων της θάλασσας. Παραλίες με πεντακάθαρα νερά, άλλες αμμώδεις σε μεγάλη έκταση και άλλες βραχώδεις κατάλληλες για ψάρεμα, καταδύσεις και κάθε παρόμοια δραστηριότητα. Aρκετοί παράκτιοι οικισμοί, όπως το Φανάρι, το Πόρτο Λάγος έχουν αναδειχθεί σε τουριστικά κέντρα με αξιόλογη υποδομή και υπηρεσίες.

Tα βουνά Ροδόπη και Μενοίκιο και καθώς και το νησί Σαμοθράκη στολίζονται από δάση με σπάνια πανίδα και χλωρίδα.

Tα ιστορικά μνημεία της περιοχής, οι αρχαιολογικοί χώροι και οι θησαυροί των μουσείων (Σαμοθράκη, Κομοτηνή, Άβδηρα, κ.ά) επιδιώκουν τη σύνδεση με το παρελθόν και την παροχή πλούσιων πληροφοριών για το ιστορικό και προϊστορικό παρελθόν του τόπου. Σημαντικά είναι και τα ίχνη της βυζαντινής περιόδου, όπως κάστρα (Πύθιο, Διδυμότειχο, Άβαντας κ.ά.)

Eκτός από τα αρχαιολογικά μουσεία, στους πολιτιστικούς θησαυρούς περιλαμβάνονται τα διάσπαρτα σε πόλεις και οικισμούς λαογραφικά μουσεία, φυσικής ιστορίας, εκκλησιαστικά και τεχνολογικά.

H πλούσια ιστορία -πολιτική, κοινωνική και οικονομική- αποτυπώνεται και στο οικιστικό περιβάλλον της περιφέρειας, μια και ο επισκέπτης θα συναντήσει εδώ ένα πλούσιο δειγματολόγιο της τυπολογικής και μορφολογικής εξέλιξης της λαϊκής αρχιτεκτονικής αλλά και των ποικίλων ρυθμών που εισήχθησαν από τη δυτική Ευρώπη. Δίπλα στα λαϊκά σπίτια κατασκευάστηκαν αρχοντικά αντίγραφα σπιτιών της Ευρώπης χάρη στην οικονομική ευρωστία εμπόρων και βιομηχάνων κυρίως του 18ου και 19ου αι.

O πλούτος των εθίμων και των λαϊκών εκδηλώσεων είναι επίσης πολύ μεγάλος και ο επισκέπτης σε κάθε χωριό και περιοχή συναντά έθιμα τόσο της Θράκης και της Μακεδονίας όσο και του Πόντου, της βόρειας Θράκης και άλλων περιοχών που μετέφεραν στην περιοχή οι πρόσφυγες του 1922-23.

H μεγάλη συμμετοχή πιστών σε πανηγύρια με επίκεντρο τις μονές και τις εκκλησιές που εορτάζουν, πέραν της βαθιάς θρησκευτικότητας διατηρούν έντονο το βυζαντινό χρώμα της περιοχής, η οποία αποτελούσε για αιώνες τμήμα του γεωγραφικού και πολιτιστικού περιγύρου της Kωνσταντινούπολης.